Sydney meetings 2

The Sydneystory continues...

Woensdag 29 november

SandSandwiches op Bondi Beach, een van de witte stranden aan een azuurblauwe zee. Well, reisbrochures maken dus niet alleen maar gebruik van foto's die later zichtbedrog blijken te zijn. Ik heb geprobeerd te zwemmen, maar er was een gevaarlijk sterke stroming en de golven waren te krachtig om iets tegenin te brengen. Het waaide loeihard, de vliegende meeuwen die zich boven zee waagden aan een strijd tegen de elementen werden teruggeblazen naar het vaste land. En ook ik werd door de golven uitgespuugd op het strand alsof ze wilden zeggen: "Wie denk je wel niet dat je bent dat je je in ons midden durft te begeven.." Lazy luieren op het strand was er dus niet echt bij vandaag. Ben wel lekker uitgewaaid en de klamme hitte van KL is van me afgespoeld en de drukte van de stad is even vergeten. 's Avonds ben ik samen met Rebecca (een van mn roommates) en de rest van haar vriendengroep meegegaan naar een hostel in King's Cross (de rosse buurt van Sydney) waar Nico en Fabian, de franse delegatie, ons een geweldig diner beloofden. Min of meer een alternatieve eetgroep op woensdagavond. Of misschien ISMS ipv ISMA. Rebecca, Sabine und ihre schwester aus Deutschland, Roberto di Italia, Nico, Sebastian & Fabian au France, Ritchie aus Deutschland, Jen au France, Henriette en Mirjam uit Nederland. Jep, definitely ISMS. Rond 23.00 kregen we finally waar we uren naar verlangd hadden. Ik weet dat het in Frankrijk gewoonte is om later te dineren dan in Nederland, maar 23.00 was wel achterlijk laat, dan maar uitgemaakt worden voor cultuurbarbaar... Eerlijkheidshalve zal ik erbij vertellen dat de oven bezet werd gehouden voor een uur en dat het uiteindelijke resultaat bijzonder goed naar binnen te werken was. Kan me niet meer herinneren hoe het gerecht heet. De Franse taal is mooi, maar t gaat bij mn ene oor in en het andere oor uit. Met een van de weinige zinnen die ik kan uitspreken kan ik misschien een kamer boeken, maar ja daar heb je weinig aan als je niet in Frankrijk bent.

Donderdag 30 november

Sightseeing (uit te spreken met een australisch accent) today. Eerst half Chinatown leeggekocht ten behoeve van al mn vrienden en familie (ik hoop echt dat ik niemand vergeten ben, anders: ik hou echt van jullie allemaal). Dat is dus niet handig om dat aan het begin van de dag te doen als je nog van plan bent om een paar uur door het havengebied van Sydney te sjouwen. Nou ja, handig of niet ik ben te eager om de stad te verkennen en dus sleep ik een plastic tas vol kadootjes mee naar de Chinese Garden of Friendship in Darling Harbour.

Deze tuin is in 1988 door de Chinese provincie Guangdong kado gegeven aan Sydney in het kader van de Bicentennial festiviteiten. Het is een prachtige ommuurde tuin die is opgebouwd uit bamboebos, watervallen, symbolische rotsformaties in koele vijvers die bedekt worden door Lotusbloemen. Versteende verhalen en geurende bloesembomen. Na mijn materialistische gifthunt brengt een lome wandeling door deze tuin me geestelijk weer in evenwicht. Het bamboebos zet me aan het denken. Ik zie namen en tekens in de bamboestokken gekerft staan. Sommige dingen zijn overal ter wereld hetzelfde. Zoals het willen vereeuwigen van een naam, een relatie. Het voortbestaan van een leven door middel van een simpele inkerving. Mijn wandeling gaat verder via Circular Quai, naar de Harbour Bridge en het Opera House. Aan het eind van de middag verdwijnt de zon achter een lichte bewolking en steekt er een frisse wind op. Mn badqualityslippers van de H&M zijn kapot en mn voeten doen pijn. Tijd om terug te gaan naar het hostel dus. Mn fotoverslaving heeft zn buik in ieder geval rond gegeten.

Vrijdag 1, zaterdag 2 & zondag 3 december

Another lazy day gehad vrijdag. Voel me niet helemaal lekker en hang beetje bij het hostel rond samen met Rebecca. Wasdag vandaag. In de namiddag naar het strand met Henriette en Rebecca en 's avonds mn famous pastasalade voor mn roommate gemaakt. Zaterdag ziek. Bad case of buikgriep komt opzetten en ik hang weer bij het hostel rond. Ik meet twee Italiaanse jongens, Matteo en Alvise, die ook een lazy day hebben ingelast. Matteo verdwijnt naar de locale Glebe Library om zichzelf Engels aan te leren. Na een nadere kennismaking met Alvise (24-jarig grafisch ontwerper) waarin hij opschept over Verona en ik over Amsterdam vraag ik min of meer voor de grap: "What about the story of the Godfather, is that actually true?" Er ontstaat een interessant gesprek over de politieke situatie in Italie. Alvise legt uit dat vooral het zuiden van Italie te maken heeft met georganiseerde misdaad. In iedere regio wordt deze georganiseerde misdaad anders benoemd en alleen op Sicilie heeft het de naam Maffia. Mijn eerste les in Italiaanse geschiedenis. Ik vraag me af waarom alleen het zuiden van Italie te maken heeft met deze georganiseerde misdaad. Les 2: Noord- en ZuidItalie waren qua economie elkaars opponenten. Het rijke Noorden en het arme zuiden. De Spaanse overheersing had het zuiden van Italie nog in zijn greep terwijl het Noorden al vrij was. Het zuiden kwam in opstand tegen deze overheersing en een in familieverband georganiseerd verzet ontstond. Dit verzet kwam tot uiting in een eigen verborgen leiderschap en een soort schaduweconomie. Deze georganiseerde misdaad ontstond vanwege de armoede in het gebied in combinatie met het verzet tegen de overheersende buitenlandse macht. Na de Spaanse overheersing bleven de twee delen van Italie economisch gezien verdeeld in arm en rijk en de georganiseerde misdaad bleef voortbestaan evenals de bevochten machtsverhoudingen buiten de officieel gekozen regering om. Italie is corrupt vanwege deze schaduweconomie waarin politieke en economische macht bevochten wordt in verschillende regio's en tussen verschillende families. Alvise bevestigt dat het verhaal van de Godfather nog steeds een realistische weergave is van de manipulatie die plaatsvind in met name de zuidelijke regionen van Italie. Het is ontzettend moeilijk om hier wat aan te doen. Waarschijnlijk deels omdat er voor veel mensen teveel belangen op het spel staan om er wat aan te doen. Deels omdat deze georganiseerde misdaad waarin schaduwpolitiek en economie floreren gewoon een andere manier is om macht te verdelen. Dat is niet makkelijk te hervormen. De sociale, economische en politieke normen en patronen die gegroeid zijn uit deze georganiseerde misdaad zijn te complex en teveel verweven met het leven van alledag om daar zomaar verandering in aan te brengen. Well, mijn geschiedenis van dit deel van Europa heeft in ieder geval een grondige update ondergaan. Na deze geschiedenisles ontstaat er een ijzingwekkend spannende "connect four" competitie tussen Verona en Amsterdam waarin ik Amsterdam gruwelijk te schande maak door met ongeveer 21-6 te verliezen. Ja, ik schaam me diep. Zondag was ik nog steeds ziek (daar ging mn sightseeing Sydney, gelukkig was het niet zo heel mooi weer) en hebben Alvise en ik onze competitie voortgezet. Once again I did not honour our beautiful Venice of the North. Matteo en Alvise hebben spaghetti pommodore voor me gemaakt en me erg hard uitgelachen toen ik mn spaghetti fatsoenlijk naar binnen probeerde te werken. Ik denk dat mn halve gezicht oranje was, maar het was wel lekker en ook erg lief van ze dat ze voor me kookten. Ondanks dat ik twee dagen ziek ben geweest heb ik me dus prima vermaakt, dat is het voordeel van een backpackershostel.

Well, nu hebben jullie wel weer even genoeg om te lezen denk ik zo. Goeie genade wat een lap tekst. Nou ja, k hoop dat jullie genieten van mn avonturen van de afgelopen week.

big hug, Mirjam