02 december, 2006

Sydney meetings 1

Well, t heeft ff geduurd, maar daar ben ik weer. Nou ja, eigenlijk nog niet eens een week. Voor mij lijkt het veel langer. Door alle nieuwe ervaringen lijkt het alsof ik hier al weken ben.
Sydney staat tot nu toe vooral inhet teken van nieuwe mensen ontmoeten. Op dinsdagavond kwam ik aan in het Backpackers hostel en 's morgens nodigde Rebecca (duits) me uit om met haar en een aantal vrienden van haar naar Bondi Beach te gaan. Uberrelaxed dacht ik...well de mensen waren leuk, maar t waaide loeihard dus t was verre van comfortabel om op een van de mooiste stranden van Sydney te picknicken. SandSandwiches are actually very not eatable. Idd, mijn engels heeft zich al aardig improved sinds ik hier ben, hahaha. t Gaat me wel aardig af, maar aan het eind van de dag wanneer ik moe ben lijkt mijn complete taalvermogen te verdwijnen in het donker van de nacht. Gelukkig is dat niet alleen bij mij het geval, de italianos en fransen spreken vaak erg gebrekkig engels wat af en toe tot hilarische miscommunicatie leidt.

Hmm, de huge update die ik wilde maken op mn weblog gaat nog even iets langer duren peeps. Ik ben namelijk eigenlijk onderweg naar de supermarkt om boodschappen te doen voor t avondeten, samen met mn roommate Rebecca. Das het relaxte van een backpackershostel, je kunt er je eigen maaltje koken, wat veel backpackers ook doen; rond 1900 is het razend druk in de keuken en zweeft er een vreemde global mix van geuren door het gebouw. I really have to go now...voor de mensen die willen weten hoe mijn sydney saturdaynight eruit ziet: boodschappen, koken in het hostel en chillen met Rebecca en twee Italianos op het terras van het hostel. Als het niet regent tenminste...want dat doet het al de halve dag hier...grrr. Onze beleveniswerelden liggen wat dat betreft nu dus niet zover uit elkaar. Tot later, hoop morgen een echte update te maken!

kus,
Mirjam

5 opmerkingen:

  1. Nou, het langverwachte teken van leven ;) (mama begon écht te hopen dat er eens iets opstond :))
    Veel plezier daaro, ik ga eens wat anders dan mn pyjama aandoen :D Lang leve de zaterdag...
    Kus

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem12:18 p.m.

    Dag lieffie,
    Gelukkig, een levensteken, ik droomde al van alles... gelukkig werd ik op tijd wakker om te ontdekken dat het maar gedroomd was. Fijn, dat je heelhuids in Sydney bent gearriveerd. En ook leuk dat het daar regent, voel je je toch een beetje thuis (haha). Ik bent wel benieuwd naar al je belevenissen. We wachten dus op het grote (!) verhaal. Maar dat zal dus nog wel even duren, want je bent druk om voor jezelf te zorgen. Ondertussen moet je natuurlijk je Nederlands niet verwaarlozen. Want ik constateer dat je engels schrijft in plaats van Engels (zoals het hoort). Sorry hoor, voor deze correctie, maar ik kan het niet laten, dat weet je. Verder alles goed hier, straks met Elske en mrs Souman de stad in. Dat zal dus wel evern duren. Ook hier regen (zo nu en dan). Verder een goede reis gewenst naar Tassie, en knuffel ze daar van ons. Hier is ook een knuffel voor jou en een dikke kus, groeten mama

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem12:19 p.m.

    correctie: ik ben i.p.v. ik bent (typefoutje...)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem11:37 p.m.

    Hé Mir!

    Dus toch wat geblogt! Het is zo geinig om te merken dat je als backpacker ook gewoon allerlei mensen ontmoet en dat dat op de één of andere manier gewoon een band schept ofzo. Geniet nog ff daar en goede reis naar Tassie!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem9:45 a.m.

    Jealous, still jealous...

    Maar jouw blogs over de wonderenwereld van het reizen en het backpackerscultuurtje halen (ondanks het druilerige weer en lichtcontroles om half acht s'ochtends, grom) toch weer het positivisme in mij naar boven, so keep on writing girl!

    Big hug, Sanne

    BeantwoordenVerwijderen